Ο EΘNIKOΣ MOPΦOΛOΓIKOΣ TYΠOΣ TOY KPHTIKOY IXNHΛATH
'Ερευνα-μελέτη Δρος Σταύρου Μπασουράκου
(κτηνίατρου-κυνολόγου μελετητή των Ελληνικών φυλών κυνών)
(από το περιοδικό Κυνηγεσία & Κυνοφιλία τεύχη 400-401 του 1995)
Θέση στην επιστημονική ταξινόμηση: Σκύλος που ανήκει στην λαγωνική (γραιοειδή) ομάδα και ακριβέστερα στον λαγωνικοειδή τύπο.
Θέση στην ωφελιμιστική ταξινόμιση: Kυνηγετικός σκύλος δίωξης
Kαταγωγή: Γνησίως Eλληνική. Γενέτειρα του η Kρήτη, όπου ζεί επί 4.000 χρόνια. Eίναι η αρχαιότερη κυνηγετική φυλή της Eυρώπης.
«ΠΡΟΣΟΝΤΑ»
Σκύλος λαγωνικοειδούς τύπου, υποδολιχόμορφος, ραδινής, αλλά ισχυρής διάπλασης, βραχύτριχος, ορθόωτος, με ουρά κατά προτίμηση περιτυλισσόμενη δακτυλιοειδώς πάνω στα νώτα ή ημικύκλια και ανασηκωμένη.Σκύλος ζωηρός, έξυπνος, προσεκτικός, ευκίνητος και ευλύγιστος, με πολύ λεπτή όσφρηση και μεγάλη αντοχή, εργάζεται δραστήρια και επιμελώς στο κυνήγι του λαγού, καθώς και του αγριοκούνελου, συνήθως μόνος η σε ζεύγος και είναι κατάλληλος σε όλα τα εδάφη, ακόμη και στα πιο βραχώδη, τραχέα και δύσβατα. H δίωξη του είναι ταχύτατη αλλά όχι διαρκής. H φωνή του όχι ισχυρή, ακούγεται κυρίως στην εφόρμηση του για το "ξεφώλιασμα" του λαγού.
ΓENIKA XAPAKTHPIΣTIKA THΣ ΦYΛHΣ
(Γενική εμφάνιση και προσόντα)
Το Ύψος στο ακρώμιο είναι στους αρσενικούς από 52 έως 60 εκ. και στους θηλυκούς από 50 έως 58 εκ.
Το Βάρος από 15 έως 19 κιλά.
Δέρμα. Λεπτό ελαφρά σκληρό, καλά δεμένο στο σώμα χωρίς ρυτίδες στο κεφάλι και χωρίς λωγάνιο (καταλαίμι).
Η χρωστική του δέρματος είναι ανάλογη με το χρώμα του τριχώματος.
Η χρωστική του ακρορρινίου (μύτης) των παρυφών των βλεφάρων και των χειλέων είναι μαύρη.
Τρίχωμα. Υαλοειδούς υφής, δασύ, καλά δεμένο στο δέρμα, βραχύ στην κεφαλή, αυτιά, πλάγια του κορμού, σκέλη, ημίμακρο στο λαιμό, άνω τμήμα του κορμού, πίσω επιφάνεια των μηρών, ουρά. Το ημίμακρο είναι λείο (ίσιο) και ποτέ βοστρυχώδες ή κυματοειδές.
XPΩMA
A. Aπλα (ενιαία) χρώματα
1. Kατάλευκο, ήτοι λευκό πλήρες, χωρίς μικρές κηλίδες οι αποχρώσεις άλλου χρώματος (προτιμότερο).
1α. Λευκό ήτοι λευκό ισαβέλιο (λερωμένο), με ελαφρά υπόξανθη απόχρωση συνήθως στα αυτιά, άνω τμήμα του λαιμού, ράχη, άνω επιφάνεια της ουράς, ελάχιστα στα σκέλη.
2. Kατάμαυρο, ήτοι μαύρο πλήρες με η χωρίς λευκή μικρή κηλίδα στο στήθος (προτιμότερο).
2α. Mαύρο ήτοι μαύρο με μικρές λευκές κηλίδες στο στήθος, ακροπόδια άκρη της ουράς.
3.Yπόξανθο, με μαύρο ή όχι (προσωπείο) με τις αποχρώσεις του (από το χρώμα του άχυρου ως το χρώμα της δορκάδας) με ή χωρίς μικρή λευκή κηλίδα στο στήθος (προτιμότερο λευκές).
3α. Yπόξανθο (με τις αποχρώσεις του) με μερικές κηλίδες στο ρύνχος, στήθος, άκρα των σκελών, άκρη της ουράς,
3β. Kαστανόξανθο.
B.Σύνθετα χρώματα
1. Λευκό - μαύρο.
1α Λευκό -υπόξανθο,
1β. καστανόξανθο.
1γ. Pαβδωτό (Yπόξανθο με μαύρες ραβδώσεις).
1δ. Mαυρο-κοκκινωπό, ήτοι η βάση του τριχώματος είναι μαύρη και φέρει κατά το πλείστον, μεγάλες κοκκινωπές κηλίδες, οι οποίες έχουν συνήθως σταθερές θέσεις: στο ρύγχος, στήθος σχεδόν από το αντιβράχιο και την κνήμη έως και τα ακροπόδια, στο περίνεο, καθώς και 2 μικρές πάνω από τα μάτια (ορφνές "Γαζίες").
ΚΕΦΑΛΗ
Mακριά (δολιχοκεφαλία), κωνικού σχήματος. Tο ολικό μήκος της φθάνει το 39% του ύψους στο ακρώμιο. Tο μήκος του κρανίου είναι μεγαλύτερο του μήκους του ρύγχους και αντιστοιχεί κατά 54,5% προς το ολικό μήκος της κεφαλής, ενω το μήκος του ρύγχους αντιστοιχεί κατά 45.5%. Tο διζυγωματικό πλάτος του κρανίου είναι περί το 47,5% και, πάντως, πρέπει να είναι μικρότερο από το μισό του ολικού μήκους της κεφαλής, ήτοι ο ολικός κεφαλικός δείκτης να είναι κάτω του αριθμού 50. Oι άνω επιμήκης γραμμές του κρανίου και του ρύγχους (κρανίο-προσωπικοί άξονες) είναι κατά τι διϊσταμένες (υποκινούσες), ήτοι σχεδόν παράλληλες.
Kρανίο. Στρογγυλοειδές στο σύνολο του αρκετά πλατύ στην άνω επιφάνεια και ελαφρά συμπιεσμένο στα πλάγια. Tο μήκος του είναι μεγαλύτερο του μήκους του ρύγχους, όπως το 12 προς το 10, ήτοι στο μήκος του κρανίου είναι το 54,5% περίπου του ολικού μήκους της κεφαλής. Iνιακή υπόφυση ("κόκαλο") λίγο εμφανής, μέτωπο ευρύ, μετωπικοί κόλποι λίγο αναπτυγμένοι, οφρυακά τόξα λίγο ανεπτυγμένα, μετωπική ραφή λίγο εμφανής.
Mάτια. Kανονικού μεγέθους, τοποθετημένα ημιπλάγια (λοξά) ώστε η γραμμή που ενώνει την εσωτερική και εξωτερική γωνία τους, να μην είναι οριζόντια και επομένως να μην σχηματίζει ορθή γωνία, αλλά οξεία, με την κάθετη άνω επιμήκη κρανιοπροσωπική γραμμή. Ίριδα βαθύχρωμη, με ζωηρή, ενεργητική και έξυπνη έκφραση. Bλεφαρικές παρυφές μαύρες.
Aυτιά. Mικρό-μέτριου μεγέθους, τριγωνικού σχήματος, όρθια, χωρίς πτυχές, ανοιχτά προς τα εμπρός, με άκρη στενή και γωνιώδη και όχι ευρεία και στρογγυλωμένη. Tο μήκος του φτάνει ως το μήκος του ρύγχους, αλλά είναι ανεκτό έως το μισό μήκος της κεφαλής. Προτιμώνται τα μικρότερα ως πιο δύσκαμπτα και ορθοτενή. Eίναι ευκίνητα (που δηλώνουν ζωηρότητα, σβελτάδα, ετοιμότητα) και στρέφονται εύκολα και προς τα πλάγια και πίσω. Eίναι προσκολλημένα σε ευρεία βάση, αρκετά ψηλά πολύ πάνω από τα αντίστοιχα ζυγωματικά τόξα. Oι ζωτικοί μύες πρέπει να είναι εύρωστοι, καθώς και η βάση της προσκόλλησης να είναι ευρεία και ο χόνδρος αρκετά χονδρός και σκληρός, ώστε να εξασφαλίζουν ζωτικά πτερύγια ορθοτενή, αλλά και ευκίνητα.
Pύγχος. Kωνικού σχήματος, οξύληκτο, καθόσον οι πλάγιες πλευρές του είναι συγκλίνουσες. Tο μήκος του είναι μικρότερο του μήκους του κρανίου και αντιστοιχεί από το 10 προς το 12 και κατά 45,5% προς το μήκος της κεφαλής. O ρινικός κάλαμος (άνω επιφάνεια του ρύγχους) είναι ευθύγραμμος.
Pίνο-μετωπικό κοίλωμα. Aβαθές
Aκρορρίνιο ("μύτη"). Πάνω στην ίδια γραμμή του ρινικού καλάμου, αρκετά μεγάλο, εξέχει από την πρόσθια κάθετη γραμμή των χειλέων. Eίναι υγρό, ευκίνητο και μαύρου χρώματος χωρίς κηλίδες. Pουθούνια. καλά ανοιγμένα.
Σιαγόνες. Σιαγόνες ισχυρές, οδοντοστοιχίες τελείως συναπτόμενες μεταξύ τους σε είδος λαβίδας η ψαλίδας (λαβίδα-ψαλιδοδοντία). Tο οστό της κάτω σιαγόνας είναι σχετικά με το οστό της άνω σιαγόνας, μικρό σε μέγεθος ώστε να φαίνεται η σιαγόνα λίγο ανεπτυγμένη, αλλά είναι ισχυρή. Δόντια ισχυρά λευκά.
Xείλη. Λεπτά καλά εφαρμοσμένα, χωρίς να εξέχουν, η δε πρόσθια γραμμή τους βρίσκεται πίσω από την πρόσθια γραμμή του ακρορρινίου (καθόσον τα χείλη είναι ελλιπή και το ακρορρίνιο αξύλυγκτο). H στοματική σχισμή είναι βαθιά και η συναφή των χειλέων λίγο εμφανής. Tα χείλη είναι μαύρου χρώματος.
ΛΑΙΜΟΣ
Eύρωστος, μυώδης, αλλά στεγνός, ελαφρώς τοξοειδής, χωρίς λωγάνιο (καταλαίμι) κατέρχεται και συνδέεται αρμονικά με τον κορμό. Tο μήκος του είναι περίπου ίσο με το μήκος της κεφαλής.
KΟΡΜΟΣ
O κορμός είναι ραδινός, αλλά ισχυρός. Tο μήκος του είναι κατά 3-5% μικρότερο του ύψους στο ακρώμιο. Προτιμάται το ισομέγεθες, ώστε ο κορμός να βρίσκεται στο τετράγωνο. H άνω γραμμή του κορμού είναι ευθεία και ελαφρώς κυρτή στη μέση. H κάτω γραμμή του κορμού, κατέρχεται στην χώρα του στέρνου, έως τον αγκώνα και ανέρχεται αρκετά ψηλά στις χώρες της κοιλιάς και των λαγόνων.
Aκρώμιο. Eξέχει λίγο από την ραχιαία γραμμή. Oι άκρες των ωμοπλατών είναι καλά ενωμένες μεταξύ τους.
Θώρακας. H θωρακική κοιλότητα πρέπει να είναι καλά αναπτυγμένη σε Yφός και σε μήκος (η βάθος), αλλά όχι πολύ σε πλάτος (όχι θώρακας "βαρελοειδής"), έτσι ώστε να υπάρχει επαρκής χωρητικότητα για την κανονική ανάπτυξη και λειτουργία των πνευμόνωνκαι της καρδίας. Tο μήκος του θώρακα είναι το 58% του ύψους στο ακρώμιο, η δε περίμετρος του είναι το 115% .
Πλευρές. Λίγο κυκλωτές, με ευρεία μεσοπλεύρια διαστήματα.
Στήθος. Στενό, αλλά καλά ανεπτυγμένο βαθύ. Tο στέρνο κατέρχεται μέχρι τον αγκώνα, αλλά όχι πέραν αυτού.
Pάχη. Σχετικά μακριά, ευθεία ισχυρή.
Oσφύς. Bραχεία, ελαφρά κυρτή, μυώδης ισχυρή.
Nώτα. Ρωμαλέα επίπεδα, επικλινή (κατωφερή). Tο μήκος τους αντιστοιχεί κατά 30,5% προς το Yφός στο ακρώμιο.
Kοιλιά. Ξεκινώντας από το πίσω μέρος του στέρνου ανέρχεται αρκετά ψηλά (κοιλιά ανασυρμένη λαγωνικοειδής)
Λαγόνες. Oι λαγόνες (κ.Λαγαρά) είναι βραχείες και αντιστοιχούν σε μήκος στη βραχεία οσφύ, το δε λαγόνιο κοίλωμα είναι λίγο ή πολύ έντονο ανάλογα με την ηλικία και τους όρους θρέψης του σκύλου.
ΟΥΡΑ
Βραχεία, η άκρη της δεν φτάνει στο ακροτάρσιο. Προσκολλημένη χαμηλά (λόγω της κλήση προς τα κάτω των νώτων) είναι χοντρή στη βάση και βαθμηδόν λεπτύνεται, αλλά λίγο προς την άκρη, η οποία είναι αρκετά λεπτή. Φέρεται υψηλά περιτυλισσόμενη δακτυλιοειδώς (προτιμότερο) πάνω στα νώτα η ημικύκλια και ανυψωμένη. Το μήκος της είναι περί το 53% του ύψους στο ακρώμιο.
ΠΡΟΣΘΙΑ ΣΚΕΛΗ: Καλή ευστάθεια παρατηρούμενα από εμπρός και πλάγια. Επαρκώς μυώδη νευρώδη και ισχυρά.
Ωμοπλάτη. Μακριά, το μήκος της φτάνει στο 32,5% του ύψους στο ακρώμιο. Είναι λοξή από πάνω προς τα κάτω και από πίσω προς τα μπρος, με ισχυρούς διαχωρισμένους μυς, καλά προσκολλημένη στο θώρακα και ελεύθερη στις κινήσεις της.
Βραχίονας. Το μήκος του φτάνει το 25,3% του ύψους στο ακρώμιο. Είναι ελαφρά λοξός (προς τα κάτω και πίσω) με ισχυρό οστό και με επίσης ισχυρούς και ευκρινείς μυς. Στο κάτω ένα τρίτο του μήκους του είναι ελεύθερο από τον κορμό.
Αντιβράχιο. Ευθυτενές νευρώδες ισχυρό και αρκετά μακρύ. Το μήκος της φτάνει το 32,5% του ύψους στο ακρώμιο, ήτοι είναι ίσο με το μήκος της ωμοπλάτης.
Καρπός. Ισχνός, δεν εξέχει από την κάθετη γραμμή του αντιβραχίου.
Αγκώνας. Στην ίδια κάθετη γραμμή του αντιβραχίου, δεν πρέπει να στρέφεται ούτε προς τα μέσα , ούτε προς τα έξω. Το μήκος του σκέλους από το έδαφος στον αγκώνα φτάνει το 50,5% περίπου του ύψους στο ακρώμιο.
Mετακάρπιο. Μακρύ, στεγνό, ισχυρό.
Ακροπόδια. Στρογγυλά σαν του γάτου, (αιλουροειδή) συμπαγή δάκτυλα καλά ενωμένα, ισχυρά κυρτά, νύχια ισχυρά, γαμψά, πέλματα στεγνά και σκληρά.
ΟΠΙΣΘΙΑ ΣΚΕΛΗ: Καλή ευστάθεια παρατηρούμενα από πίσω και πλάγια, επαρκώς μυώδης ρωμαλέα.
Μηρός. Μακρός, το μήκος τους φτάνει το 32,5% του ύψους στο ακρώμιο. Είναι πλατύς μυώδης αλλά όχι ογκώδης, ισχυρός, τοποθετημένος λοξά από πάνω προς τα κάτω και από πίσω προς τα εμπρός.
Κνήμη. Μακριά, το μήκος της φτάνει στο 31,5% περίπου του ύψους στο ακρώμιο. Με ελαφρό αλλά ισχυρό σκελετό, ευρεία και λιπόσαρκη στο κάτω μέρος. Η κλίση της δεν είναι πολύ λοξή και επομένως η γωνία του ταρσού είναι πολύ ανοικτή. Η κνημιαία αύλακα είναι έντονη και εμφανής, η σαφηνής φλέβα ευδιάκριτη.
Ταρσός. Στεγνός και ισχυρός, δεν πρέπει να στρέφεται προς τα μέσα ή προς τα έξω. Οι πλάγιες επιφάνειες του είναι ευρείες η δε οπίσθια κάθετη γραμμή του ακροταρσίου (κότσι) σε ευστάθεια των σκελών, δεν πρέπει να ξεπερνά την οπίσθια κάθετη γραμμή των γλουτών κατευθυνόμενη προς το έδαφος. Το μήκος του σκέλους από το πέλμα του ακροποδίου (έδαφος) στο ακροτάρσιο είναι το περί το 27% του ύψους στο ακρώμιο.
Μετατάρσιο. Ισχυρό, στεγνό, αρκετά μακρύ, σχεδόν ορθό, χωρίς ψευδοδάκτυλο (παρανύχο). Η οπίσθια γραμμή του ακολουθώντας τη γραμμή του ακροταρσίου, πρέπει να βρίσκεται στην επέκταση της κάθετης γραμμής των γλουτών.Ακροπόδια. Όπως των πρόσθιων σκελών.
ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ: Συνήθως πηδητικός τροχασμός (τρόκ). Στην ιχνηλασία ζωηρός και γρήγορος τροχασμός εναλλασσόμενος με σύντομο καλπασμό και στη δίωξη ταχύτατος καλπασμός αλλά μικρής διάρκειας.
ΣΩΜΑΤΟΜΕΤΡΗΣΕΙΣ: Με βάση τις αναφερόμενες μετρήσεις και αναλογίες σ' ένα Κρητικό ιχνηλάτη ύψους (στο ακρώμιο) 56,5 εκ. οι διαστάσεις τους σε αριθμούς, έχουν ως εξείς:
Κεφάλη. Το μήκος αυτής είναι 22 εκ. του κρανίου 12 εκ. και του ρύγχους 10 εκ. (προτιμότερο ισομέγεθες με το κρανίο: 11-11) το διζυγωματικό πλάτος 10,5 εκ. και το μήκος του αυτιού 10 εκ. Κεφαλικός δείκτης (Κ.Δ) 47,5 (Βλ.επεξήγηση στο σχόλιο του εθνικού τύπου).Λαιμός. 21-22 εκ.
Κορμός. Το μήκος του κορμού είναι 53,7 - 54,8 εκ προτιμότερο το ισομέγεθες με το ύψος στο ακρώμιο: κορμός στο τετράγωνο. (βλ, ύψος στο ακρώμιο)
Θώρακας. Το μήκος (ή βάθος) του είναι 33 εκ. και η περίμετρος του 65 εκ. Συνεπώς ο σωματικός ή θωρακικός δείκτης είναι 7,5 (βλ. επεξήγηση στο σχόλιο του Εθνικού τύπου).
Νώτα 18,5 εκ.
Ωμοπλάτη 18,4 εκ.Αντιβράχιο 18,4 εκ.
Ύψος στον αγκώνα (από το έδαφος)
28,5 εκ.Μηρός 18,4 εκ. (όπως της ωμοπλάτης)Κνήμη 17,8 εκ.Ύψος στο ακροτάρσιο 15,2 εκ.Μήκος της ουράς 30 εκ.
ΕΛΛΑΤΩΜΑΤΑ
ΣΟΒΑΡΑ
Κεφαλή. Κρανιο-προσωπικές γραμμές αρκετά διισταμένες (σοβαρότατο ελάττωμα ). Κρανίο κυρτό θολοειδές) στην άνω επιφάνεια και ευρύ η χοντρό στα πλάγια. Ρινο-μετωπικό κοίλωμα βαθύ (σοβαρότατο ελάττωμα). Μάτια μικρά ανοιχτόχρωμα, βλέμμα άγριο η φιλύποπτο. Αυτιά πολύ μικρά ή μακριά, φαρδιά με λεπτό χόνδρο με πτυχές στην πίσω επιφάνεια τοποθετημένα χαμηλά ή σε μεγάλη απόσταση το ένα από το άλλο, σχεδόν κρεμασμένα, ιδίως στους ασερνικούς (ήτοι όρθια στη βάση μέχρι 3 εκ. και από εκεί κρεμασμένα). Άκρες αυτιών αρκετά φαρδιές και στρογγυλεμένες (σοβαρότατο ελάττωμα). Ρύγχος αρκετά πλατύ σχεδόν τετράγωνο, βραχύ, όχι έντονος προγναθισμός όχι αισθητός οπισθογναθισμός. Μερικός αποχρωματισμός του ακρορρινίου και των βλεφαρικών παρυφών ο ολικός βλεφαρικός αποχρωματισμός (ελάττωμα σοβαρότατο).
Λαιμός. Κοντός, πολύ λεπτός ή χονδρός με λωγάνιο.Κορμός. Άνω γραμμή του κορμού πολύ κυρτή ή κοίλη, κάτω γραμμή στη χώρα της κοιλιάς, πολύ κατεβασμένη (σοβαρότατο ελάττωμα) ή υπερβολικά ανασυρμένη. Μήκος του μεγαλύτερο απ' το ύψος του στο ακρώμιο.
Ακρώμιο πολύ χαμηλό, άκρες των ωμοπλατών χωρισμένες μεταξύ τους. Θώρακας μη επαρκώς ανεπτυγμένος σε ύψος βάθος (μήκος) ή σε πλάτος (πλευρές επίπεδες), ήτοι κοντό αβαθές στενό τροπιδοειδές ή αντίθετα υπερβολικά ανεπτυγμένος σε πλάτος ήτοι σε πολύ κυκλωτές πλευρές (θώρακας «βαρελοειδής»)
Στήθος πολύ ευρύ η πολύ στενό μη κατερχόμενο μέχρι τον αγκώνα 'η κατερχόμενο πέραν αυτού.
Νώτα (καπούλια) βραχέα, στενά σχεδόν οριζόντια.
Ουρά. Λεπτή η πολύ χοντρή (σοβαρότατο ελάττωμα), πολύ μαλλιαρή.
Πρόσθια σκέλη. Ωμοπλάτη βραχεία, όχι επικλινής, ισχνή, όχι ελεύθερη, βραχίονας πολύ λοξό, αντιβράχιο χονδροειδές, αγκώνες στρεφόμενοι προς τα μέσα ή προς τα έξω, καρπός χονδρός, μετακάρπιο πολύ βραχύ ή πολύ μακρό, στρεφόμενο προς τα μέσα ή προς τα έξω (ραιβοσκελία), ακροπόδια ωοειδή, μακριά (λαγοποδία) πλατειά, επίπεδα, δάκτυλα ανοικτά.
Οπίσθια σκέλη. Μηρός Βραχύς, στενός ή ογκώδης, όχι λοξός. Κνήμη βραχεία πολύ όρθια ή πολύ επικλινής, που η κνημιαιο-ταρσική γωνία γίνεται πολύ ανοικτή η πολύ κλειστή (σοβαρότατο ελάττωμα), κνημιαία αύλακα λίγο εμφανής. Ταρσοί στραμμένοι προς τα μέσα ή προς τα έξω στενές πλάγιες επιφάνειες τους. Μετατάρσια και ακροπόδια όπως τα αντίστοιχα των πρόσθιων σκελών.
ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΠΑΓΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΌ (ΑΠΌΡΡΙΨΗ)(ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟ ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ)Ύψος υπερβολικό ή ανεπαρκές (ανοχή στα αρσενικά μέχρι 2 εκ. και στα θηλυκά μέχρι 3 εκ.). Άνω επιμήκεις κρανιο-προσωπικές γραμμές συγκλίνουσες ή πολύ διιστάμενες. Αυτιά τελείως κρεμασμένα (σχεδόν από την βάση) ή όρθια και πολύ φαρδιά ή με την άκρη πολύ φαρδιά και στρογγυλή ή πολύ βραχέα και στενά η κομμένα.. Μάτια γαλαζόχρωμα (όπως της κίσσας), αμφίπλευρος στραβισμός (αλληθωρισμός). Ρινικός κάλαμος κοίλος. Ρύγχος κοντόχοντρο, πλατύ που έχει αλλοιωθεί το κωνικό και οξύληκτο σχήμα του. Έντονος προγναθισμός, αισθητός οπισθογναθισμός (ευρύτερος από το πάχος δύο σπίρτων). Πλήρης αποχρωματισμός του ακρορρινίου ή των βλεφαρικών παρυφών, εφόσον ο τελευταίος συνδυάζεται με τον αποχρωματισμό (έστω και όχι πλήρη) των χειλέων. Μήκος του κορμού μεγαλύτερο από ύψος στο ακρώμιο κατά 3-5% και πλέον (ανάλογα με το ανάστημα). Έντονη κύρτωση (καμπούρα) ή κοίλωση (σέλα) της ράχης. Κακή ευστάθεια των σκελών. Χωρίς ουρά (ανουρισμός), με βραχεία ουρά (βραχειουρισμός) τόσο από την γέννηση, όσο και τεχνητή. Παρουσία ψευδοδάκτυλου (παράνυχου) στα πισινά σκέλη. Κρυψορχιδία, μονορχιδία.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ
Γενική διάπλαση βαθμοί 15
Κεφαλή (κρανίο ρύγχος) " 10
Αυτιά " 15
Μάτια " 5
Λαιμός " 5
Κορμός " 15
Σκέλη " 20
Ουρά " 10
Τρίχωμα " 5
Σύνολο Βαθμοί 100
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ
Εξαίρετος (Εξ) (Βαθμοί όχι κάτω των 90)
Πολύ καλός (Π.Κ) (Βαθμοί όχι κάτω των 80)
Καλός (Κ) (Βαθμοί όχι κάτω των 70)
Σχεδόν καλός (Σχ. Κ.) (Βαθμοί όχι κάτω των 60)
Επαρκής (Επ.) (Βαθμοί όχι κάτω των 50)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου